Að verða stór getur stundum verið erfitt.

Það að vera fullvalda er ábyrgaðmikið hlutverk fyrir hvern og einn. Að vita hvað maður vill með hliðsjón af því hvað er manni fyrir bestu, án þess að stíga á rétt annara og troða um tær, er kúnst og mikið ábyrgðar hlutverk.

Að vera fullvalda er líka að vita mun á réttu og röngu. Sannleikann frá ósannleikanum.

Að vera fullvalda er líka að vera meðvitaður um að vera barn...

Varðandi þennan vaxtarkipp og þessa vaxtarverki sem ég vil meina að við séum í miðjunni á núna, og erum að fara í gegnum skiptir sköpun fyrir okkur hvernig við tökum á, og hvernig við Íslendingar stígum þessi mikilvægu skref í framtíðinni hefur svo sannarlega með það að gera að vera fullvalda, og Sjálfstæðir einstaklingar.

Hef ég aðeins komið inn á þennan vöxt okkar og þroska í skrifum mínum undir nafninu 1.Desember.2009. Öllum velkomið að lesa hann. En þar nefni ég þetta í sambandi við þetta orð Peningar. Sé ég okkur í miklum vaxtarverkjum þar, og jafnvel svo miklum á kafla, að það verður spurning hvort við viljum verða Fullorðin, viljum halda Sjálfstæði okkar og Fullveldi eða ekki.

Hvað það þýðir að stíga ekki þessi skref, og gefa bara eftir allt saman, ICESAVE á okkur til greiðslu þó okkur beri ekki lagaleg skylda til, inn í ESB þýðir stýring á okkur úr fjarðlægð, og hvað sem við segjum og tautum, þá verður ekki hlustað á okkur vegna smæðar okkar, svo bara litið á þessa þætti þá er alveg ljóst að við munum ekki ráða okkur sjálf, og það sér hver heilvita maður. Svo Sjálfstæði okkar minnkar mikið, mjög mikið, og það er ég að sjá fara ekki vel í okkur, Fullveldið er farið þarna líka, það segir sig bara sjálft, og þarf ekki frekari útskýringar. Yrðum við sátt við að geta ekki gengið um landið okkar eins og við höfum getað hingað til þegar okkur langar... Allt verður hólfað niður, og við munum jafnvel þurfa leyfi til að komast út í náttúruna. Öll græn svæði verksmiðju vædd, það má spyrja sig hvort það sé það sem viljum.

Við munum ekki ráða hversu mikinn afgang af innkomu okkar við munum eiga, (þegar komin vísir að því) Alveg sama hversu stuttur eða langur vinnudagurinn verður, allt yfir vissa upphæð verður tekið í burt í skattaformi, formi sem verður sniðið þannig að skuldarstöðu hvers og eins, og allt umfram greiðslubyrði plús framfærslu verður skattur og fjarlægt úr launaumslagi. ICESAVE borgun. Við munum ósköp lítið geta sagt inn í ESB. Svo Sjálfstæð verðum við ekki þarna.

Fiskimiðinn okkar, 200 mílurnar sem við Íslendingar börðumst ekkert smá fyrir, það fer, og alveg sama hvað hver segir hér og hverju verður lofað með fagurgali Utanríkisráðherra okkar, þá eru fiskimið okkar eitt af því sem ESB vill fá. Hafa ýmsar fréttir komið fram sem segja ,,betri tíð í vændum innan ríkja ESB vegna aðildarumsóknar Íslendinga í ESB,, var meðal annars ein fyrirsögn í blaði um daginn, en megin málið við munum ekki ráða hverjir veiða, og hvar við Íslandsstrendur, og þess frekar að við fáum að ráða löndunarstöðum.

Er hægt að benda á marga, marga þætti áfram hérna, Landbúnaðinn, garðyrkjuna, blómabændur ásamt fleirum, en aðalspurningin hér er viljum við verða stór eða ekki. Þegar ég skoða þetta svona, þessa stöðu sem við erum í, með þetta val en sem við höfum..ekki búið að troða ICESAVE en á okkur eða inngöngu í ESB, og það alveg ljóst að Sjálfstæði okkar fer, og Fullveldi, Er þá ekki betra að taka því sem því fylgjir að verða stór og fullorðin og axla ábyrgð á landi okkar og okkur sjálfum, á réttan hátt eins og fullorðið fólk.

Ef ég væri að tala við ykkur elsku þjóð ( vonandi einhverja.) þá mundi ég segja ykkur að mér finnst við vera að missa svo mikið af okkur sjálfum ef þessi leið verður stiginn, það er inn í ESB og með þessa lítilsvirðingu á bakinu sem okkur er sýnd með þessum ICESAVE óhróðsreikningi, að við verðum bara að borga, og vera bitur allt okkar líf fyrir það, þá er það spurning hversu miklu við höfum að tapa á því að segja bara núna nei takk við ESB. Ekki núna, en þökkum samt gott boð. ICESAVE gerðum við svipað við. Við vitum að það voru Íslendingar sem rændu einstaklinga eigum sínum, Breskum, Hollenskum og Íslenskum einstaklingum sem og fleiri. Að ætlast til að við Íslendingar berum einir alla ábyrgð á gjörðum þessara einstaklinga er ekki hægt, og er allveg ljóst að fjámálaeftirlit allra þessara landa og Íslands líka brugðust skyldu sinni varðandi þessum einkabönkum, og bara að hleypa þessum fyrirtækjum inn í landið og leyfa þeim að stofna fyrirtæki þar, ætti ekki að vera hægt án þess að eftirlit sé með. Við Íslendingar, og ætla ég að leifa mér að orða þetta svona, en eins og ég segi, við Íslendingar höfum sagt að við sé öll af vilja gerð til að bæta þann skaða sem varð þarna ef við getum, við höfum boðist til að greiða þá lágmarksríkisábyrgð sem hvíla á þessum reikningum, þó að við Íslenska þjóðin höfðum engin lög þarna sem skylduðu okkur til að gera það, þá höfum við boðist til að gera þetta, svo að heyra að við séum hrokafull og í sjálfsvorkun, og viljum ekki borga er ekki rétt,  ég er ekki á því. Við erum í þessum vexti að vita hvað á að gera næst. Við eigum landið okkar með fullt að ónýttum tækifærum í dag, og stöndum frammi fyrir því að verða að auka tekjur okkar. Jarðir um allar sveitir eigum við sem hægt væri að setja smá bændur á með búskap, og hvernig það væri hægt að framkvæma í framkvæmd, þá höfum við Íslendingar aldrei verið löt, alltaf tilbúinn að hjálpa og gera, ef við getum, þetta hugarfar verðum við að taka upp og allir að vinna að einu, margar hendur gera stórt. það kostar að gera lagfæringar, en þær geta kostað mis mikið, Að laga og bæta það sem til staðar er, þó nýtt sé ekki þarf að vera leiðarljós, og þannig hugarfar og margar hendur gera stórt verk létt. Það er hægt að fara á atvinnuleysishópinn okkar og finna marga þar sem væru meira en lítið til í að taka þátt í þessari uppbyggingu okkar sem við yrðum að setja í gang, þetta er nefnilega framtíð sögunnar okkar sem hér er verið að skrá, hvernig við rísum út úr þessari kreppu, segjum peningar eru nausynlegir, en lífið er ekki þeir. Á jörðum okkar er hægt að vera með kúabændur, nautgripabændu, svínabændur, fjárbændur, hrossabændur, fuglabændur og margt sjálfsagt fleira, en gefa þessari uppbyggingu 2 til 3 ár, til að komast á laggir og sjá svo hvað framleiðslan gefur af sér í tekjur í ríkisjóð, hvernig ætti nú að vera mögulegt að hrinda þessu í framkvæmd spyrja margir, en þá eigum við til eina leið sem hefur verið farin áður í sögunni okkar svona, kvótasamningar, og jarðarleigu samningar gerðir við fjölskyldurnar. Er þetta tímabil í sögunni okkar og hægt að lesa um í öldinni 1700 til 1800. og gætum við alveg nýtt okkur aðferðarfræðina sem er notuð þarna í grunninn hjá okkur.

Varðandi fiskinn okkar og mið, og þá stöðu sem er í landinu, þá höfum við fullt af frystihúsum með miklu innan dyra sem hægt er að laga og koma í gagnið, við eigum fullt af handlægnu fólki, allir vilja taka þátt í þessu verkefni þjóðarinnar, gefa fiskiveiðar frjálsar á smærri skip og báta í 2 til 3 ár, og allur fiskur heim í hús. Öll viðskipti út úr landinu eiga að fara fram í Íslenskri krónu og ekkert annað, Ísland á eftir að verða eitt af betri matvæla húsum framtíðarinnar. það er svo margt sem við getum gert ef við bara viljum verða fullorðin, Sjálfstæð, og ráða okkur sjálf. Alla vega það er allt til að vinna fyrir okkur, og er þessi listi minn engan vegin fullkomin, en stærri í huga mér.

Að við Íslendingar gefum okkur það í jólagjöf að vera ábyrg og dugleg, Sjálfstæð og Fullvalda þjóð væri gjöf sem við munum alltaf þakka okkur fyrir. Málið er að sjá hvernig við eigum og getum kæru Íslendingar gert þetta, og ég er að sjá okkur rísa upp. Stöndum saman um Land okkar og okkur.  Kveðja.  ps. vona að mér fyrirgefist villur ef eru.

Tekist á um fullveldið